فراز و نشیب های ورود به عرصه اینترنت ماهواره ای
کمک وب: اینترنت ماهواره ای بیشتر در مواردی به کار می رود که دسترسی معمولی به اینترنت (کابلی، فیبرنوری، دایال-آپ و بی سیم) امکان پذیر نیست یا از کیفیت پایینی برخوردارست.
به گزارش کمک وب به نقل از ایسنا، در تعریف این نوع از اینترنت باید گفت امواج بوسیله ماهواره ارسال می شود و کاربر برای دریافت آن باید از تجهیزات مخصوص آن یعنی دیش و دریافت کننده امواج استفاده نماید. اگر این نوع از اینترنت فراگیر شود احتمال تولید تجهیزات آن با قیمت کمتر هم ممکن خواهد بود یا حتی سیمکارت هایی مانند آنچه در تلفن ماهواره ای استفاده می شود تولید می شود اما هنوز برای رسیدن به این مراحل زود است.
منظومه های ماهواره ای می توانند باتوجه به خاصیت های ذاتی خود همچون پایداری، انعطاف پذیری، تأخیر کم و تامین ظرفیت شایان توجه و ارزان قیمت، کمک شایانی در کاهش شکاف دیجیتال در کشور و سیگنال رسانی به مناطق محروم و دورافتاده داشته و به عنوان بخش مهمی در لایه زیرساخت و خدمات پایه معماری شبکه ملی اطلاعات نقش آفرین است. در این جهت شرکت فضایی اسپیس ایکس پروژه اینترنت ماهواره ای "استارلینک" را در سال ۲۰۱۵ با هدف فراهم کردن پوشش گسترده اینترنت شروع کرد.
این پروژه ایده اصلی ایلان ماسک، میلیاردر علاقمند به فضاست. هدف آن فراهم کردن پوشش گسترده اینترنت با پرتاب هزاران ماهواره کوچک به مدار نزدیک زمین است؛ این پروژه می تواند انقلابی در دسترسی به اینترنت پرسرعت در سراسر جهان بوجود آورد و با اتمام آن خیلی از افراد جهان می توانند با کمترین تأخیر و به آسانی به اینترنت دسترسی پیدا کنند.
شرکت فضایی اسپیس ایکس در آن زمان اعلام نموده بود که می خواهد با ارسال هزاران ماهواره به مدار زمین، اینترنت را در سراسر دنیا در دسترس قرار دهد. آنطور که در گزارش ها انتشار یافته بود، دسترسی به اینترنت استارلینک بوسیله دیش های ماهواره ای که انتظار می رود بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ دلار هزینه داشته باشد در دسترس افراد عادی قرار خواهد گرفت. نصب آنها به دانش فنی خاصی احتیاج ندارد و دیش بطور خودکار جهت خودرا بر طبق مجموعه ای از موتورهای نصب شده در زیر دیش تنظیم می کند.
مرکز ملی فضای مجازی هم در اسفندماه ۱۳۹۹، رویکرد خودرا درباره ی منظومه های ماهواره ای اینطور مطرح کرده بود که اپراتورهای ماهواره ای ملزم به فعالیت طبق معاهدات بین المللی در زمینه فضایی و اصول و مقررات سازمان ملل و اتحادیه های تخصصی مربوطه هستند و باید قوانین و مقررات ملی کشورها را برای حفظ استقلال و حاکمیت دولت ها در زمینه ارتباطات و صیانت از گذرگاه های رسمی تبادل اطلاعات را بمنظور جلوگیری از هرج و مرج و مقابله با جرایم سایبری رعایت نمایند.
در دولت گذشته هم درباره ی اینترنت ماهواره ای گفته شده بود باید بپذیریم اینترنت ماهواره ای پدیده ای است که تمام کشورهای دنیا با آن مواجه می شوند و هدف اصلی منظومه های ماهواره ای این است که بستر استفاده از اینترنت اشیا را در سراسر دنیا را فراهم آورند برای اینکه خیلی از مناطق دورافتاده و یا مزارع در دنیا، نه بوسیله شبکه موبایل نه شبکه ثابت قابلیت پوشش دهی ندارند و اینترنت ماهواره ای برای مساعدت با چنین مشکلاتی راه اندازی شده و عصر جدیدی است.
همچنین گفته شده بود ما نباید از اینترنت ماهواره ای بترسیم، بلکه باید خودمان را آماده نماییم تا این فناوری هم فراگیر شود و برای آن اعتماد به نفس داشته باشیم و بدانیم اینترنت ماهواره ای بطور قطع برای ما تهدید نیست و ما از فرصت هایی که ایجاد شده، استفاده می نماییم.
اما پس از آن که اسپیس ایکس اعلام نمود اینترنت ماهواره ای به زودی سراسری می شود، بازار کلاهبرداری ها در شبکه های اجتماعی داغ شد. این در شرایطی است که بگفته کارشناسان حوزه فناوری اطلاعات جهت استفاده از سرویس اینترنت ماهواره ای چند شرط وجود دارد، ابتدا باید تجهیزات اتصال به استارلینک را خریداری شود. اگر کشور ما اجازه نداشته باشد از این تجهیزات استفاده نماید، واردات این تجهیزات قاچاق حساب می شود که هم ممکنست جرمی برای خرید و فروش و استفاده آن در داخل ایران در نظر گرفته شود و هم تعرفه اش از ۵۰۰ دلار اولیه بالاتر می رود.
زمانی که این تجهیزات وارد شد، جهت استفاده از سرویس و دریافت کیفیت مطلوب اینترنت ماهواره ای، آنتن باید همزمان به سه ماهواره وصل شده باشد. این ماهواره ها هنوز در فضای ایران و اطراف کشور به اندازه ای نیست که آنتن ها به هر جهت بچرخد تا به سرویس وصل شود. یک سایت برای ثبت نام این سرویس وجود دارد که به وب خدمات مکان محور گوگل وصل است و اسم هر کشور و شهرهای ایران هم در این فهرست وجود دارد.
خیلی ها به این فهرست استناد کردند که کل ایران را پوشش داده، اما این صحیح نیست؛ اگر هم بعضی نقاط ایران را پوشش دهد، دستگاه باید در راستای های مختلف باید به سه ماهواره وصل شود، بدین سبب اینطور نیست که با دسترسی به تجهیزات به آسانی به اینترنت وصل شوید.
نکته مهمی که وجود دارد این است که سرویس متعلق به یک شرکت آمریکایی است و شاید همان زمان که کاربر بخواهد حق اشتراک بخرد، به علت تحریم ها به کاربر ایرانی سرویس ندهد. اگر هم سرویس بدهد، طبق یک سری معاهده های بین المللی که ایران جزو آنهاست، وقتی مقرر است خدمات ماهواره ای در کشوری ارائه شود، باید از ایران مجوز بگیرد و به اینطور نیست که در مقابل دولت ایران بایستند و ماهواره هایشان را برای مردم ایران عرضه کنند.
بنابراین اینترنت ماهواره ای در ایران، اولا از نظر قیمتی برای کاربر خانگی نمی صرفد، دوم این که تجهیزات آن بصورت قاچاق وارد می شود و دسترسی به آن دشوار است، اگر هم وارد شود باید دید آیا آن شرکت آمریکایی خودش به ایران سرویس می دهد یا نه برای اینکه لوکیشن این دستگاهها قابل شناسایی و ردیابی است و اینطور نیست که به اسم یک کاربر ترکیه ای خرید شود و بتوان در ایران از آن استفاده کرد، باید دید آن شرکت چقدر محدودیت به وجود می آورد. مهم تر از همه این که کشور ما به این سرویس مجوز نخواهد داد، آن هم در شرایطی که طرح صیانتی تصویب می شود که جلوی آزادی کامل اینترنت را گرفت.
براساس این گزارش یکی از توافقات کشورهای عضو اتحادیه بین المللی مخابرات این است که اگر هر شرکتی بخواهد در هر کشوری خدمات مخابراتی عرضه نماید، باید از رگولاتوری آن کشور مجوز دریافت کند، حتی اگر کشوری که با ما مشکل تحریم هم ندارد، بطورمثال ترکیه که اینترنت ماهواره ای دارد، بخواهد در ایران خدمت رسانی کند، باید از سیستم قانون گذاری و رگولاتوری ایران مجوز بگیرد. بدین سبب هر کشوری که بخواهد به یک شرکت مخابراتی مجوز دهد، آن شرکت مخابراتی ملزم است بایدها و نبایدها، محدودیت ها، فیلترینگ هایی که آن کشور اعمال کرده را رعایت کند.
از سوی دیگر، اگر در ایران با شرکت های اینترنت ماهواره ای به توافق برسیم که رگولاتوری ما را هم بپذیرند، باز هم بدین سبب که استارلینک یک شرکت آمریکایی است، شاید به علت تحریم ها به ایران سرویس ندهد. ممکنست شرکت های اینترنت ماهواره ای چینی، روسی یا از کشورهای دیگر به ایران سرویس دهند، اما آنها کیفیت و پوشش دهی استارلینک را ندارند؛ بیشترین پوشش را هم اکنون استارلینک دارد که آمریکایی است و احتمالاً همانطور که به اپل و گوگل و بسیاری از شرکت های دیگر اجازه ارائه خدمات تجاری اشان را به ایران نداده، به استارلینک هم اجازه نمی دهد.
پیش از این هم در اردیبهشت سال جاری شرکت اسپیس ایکس ایلان ماسک اعلام نمود خدمات ماهواره ای استارلینک در ۳۲ کشور قابل دسترس است. استارلینک اسکرین شاتی را در توییتر به اشتراک گذاشت که نقشه موجود بودن این سرویس را نشان می داد و برمبنای آن، این خدمات در بیشتر نقاط اروپا و آمریکای شمالی و همین طور بخشهایی از آمریکای جنوبی، استرالیا و نیوزیلند قابل دسترس است. سایر نقاط دنیا همچون کل آفریقا به عنوان "بزودی عرضه خواهد شد"، مشخص شده اند.
بر اساس گزارش وب سایت ورج، اسپیس ایکس ابتدا در ۲۵ کشور موجود بود و الان شمار کشورهایی که خدمات اینترنت ماهواره ای استارلینک برای آنها قابل دسترس است، به ۳۲ کشور افزوده شده است.
منبع: komakweb.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب